تاریک شد هوا و تو رفتی به شهر نور
بی درد و ترس کردی از این زندگی عبور
از آن زمان که فاصله افتاد بین ما
هر شب به یاد قبل تو را می کنم مرور
یک چهره داشتی پر از احساس های ناب
یک قلب مطمئن پر از ایمان و عشق و شور
دستی که از لطافت بسیار پینه داشت
عمری پر از شرافت و از کینه ها به دور
رفتی اگر چه از نظر چشم ماولی
از یاد ما نمی رود آن چشمه ی صبور
گفتی نمی دهد به کسی مهلتی اجل
خوابیده این شتر در هر خانه ای به زور .
درباره این سایت