گل هارداسان ای عاشیقئنی درده سالان یـــار

 گلدیک جه غم و عشقی اورکده چوخالان یار

پـروانــه کــئمـین آتـش غــمـده یانـیـر ایـنــدی

شـوقـیـله سنین بـاشی وه مین یؤل دولانان یار

گـل یاروی دیـندیر سؤروش احـوالنی بـئرجه

سـؤله نئجه سـن غـصه وغمـدن قـوجالان یـار

فـکر ایـتمزدیـم ســن منی گـؤزدن آتـاجاقـسان

میـن نـازیـله  یـارین  اؤرگیـن الـدن آلان یــار

هـئچ بیـلمزدیم غــم نــدی  آســوده گـزردیـــم

بیردن گلیب عشقی منی سیل تک آپاران یــار

سـن وعـده ویریبسن گلجم دؤر یـولـوم اوسـته

آخــر نئیه اولـودو بئـله بیـر وعــده یالان یــار

 ♫ ♫سن گدنن گوزلریم یولاردادیر حسرت چ ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن سن سیزم لوم یامان محنت چ ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن قلب اویم ویرانه دی پیس گونده دی ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم حسرت شرابن ایشمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم اوز وارلغمنان گچمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن عاشیقین ویرانه دی پیس گونددی ♫ ♫

 ♫ ♫اوده یالقیز محبوسام یالنز ایشیق ♫ ♫

 ♫ ♫داش دیوارلارنان عجب دوستلاشمشخ ♫ ♫

 ♫ ♫دردلرین ان آغرین ان دهشتی ♫ ♫

 ♫ ♫آیریلیخدیر آیریلیخدیر آیریلخ ♫ ♫

ا ♫ ♫یندی مسکین گونلومون مین دردی وار ♫ ♫

 ♫ ♫منجه سهو دنیا گارانلخ بیر مزار

 ♫ ♫سنن آیری هچ نه گورمور گوزلریم ♫ ♫

 ♫ ♫آغلاسام بوشدور آتسام انتظار ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن گوزلریم یولاردادیر حسرت چ ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن سن سیزم لوم یامان محنت چ ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن قلب اویم ویرانه دی پیس گونده دی ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم حسرت شرابن ایشمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم اوز وارلغمنان گچمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن عاشیقین ویرانه دی پیس گونددی ♫ ♫

 ♫ ♫چوخ نگاران گالمشام من گتمیسن ♫ ♫

 ♫ ♫بلکه ده آختارمسان جنگ اتمیسن ♫ ♫

 ♫ ♫آیری سالمش بلکه ده یوللار بیزی ♫ ♫

 ♫ ♫هر دفعه من گلمیشم سن گتمیسن ♫ ♫

 ♫ ♫آرتخ اولموش بیر منه همدم خیال ♫ ♫

 ♫ ♫سن منیم گرچحلیمسن هم خیال ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن عاجز عاجز چوللری ♫ ♫

 ♫ ♫گزمیشم هر دم خیال هر دم خیال ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن قلب اویم ویرانه دی پیس گونده دی ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم حسرت شرابن ایشمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن باشلادم اوز وارلغمنان گچمیه ♫ ♫

 ♫ ♫سن گدنن عاشیقین ویرانه دی پیس گونددی ♫ ♫

یئنه غمخانه كیمین دیر منه دونیا گئجه لر

سن كی یوخسان گؤره سن گؤزلری دریا گئجه لر

بیر قارانلیق كوچه دیر ، بیر باجادیر ، بیرده منم

كیم بیله ر دردیمیزی همشه، یلدا گئجه لر

گؤزلیم گؤزلرینی اولدوز ائله گؤزلریمه

بلكه اولسون یوخومون كابوسی ، رؤیا گئجه لر

سن گئدندن سورا بیر بوغضدی سالیب درده منی

گوزیاشیمدان ائله دیم دردی مداوا گئجه لر

اوره ك اولدی پارالی ، گؤزلریم اولدی یارالی

یارادا هریارایا ائتدی مدارا گئجه لر

من پلنگ لر كیمینیدیم آیین اون دورد گئجه سی

آیی اوخشاتدی سنه ائتدی تماشا گئجه لر

سئوگی نین معناسینی گئزمه اوره کلرده کی من

ائتمیشم صبحه قدر سئوگینی معنا گئجه لر

من ده بیر بولبولودوم چوخ وارایدی گول هوسیم

گولون عشقینده چاتاردی منیم افلاكه سسیم

بس كی فریاد ائله ییب عشقیمی اظهار ائله دیم

لیك گوللرده وفا گؤرمه دیم، اؤلدو هوسیم

چیغیریب سالدیم هارای، دادیما بلكه یئته لر

نه سسه سس وئرن اولدو، نه ده فریاد رسیم

ائله دیم بسكی فغان، خسته دوشركن یورغون

ایندی ده واردی هله، تنگه دوشوبدور نفسیم

او بوداقلارداكی آزاد، اوخویاردیم گول اوچون

نه بیلئیدیم اولاجاقدیر منیم آخر قفسیم

بولبوله ناله دی قسمت، گوله گولمك، نه دئییم

بو نصیبه، بو پایا قسمته كیم اولدو قسیم

دولاناردیم باشینا اؤز گولومون، تیترردیم

اسمه سین، راضی اولاردیم یئل اسنده من اسیم

ییغیشیب سینه مه غملر قالانیب بیر داغ اولوب

عؤمرومون آخیری بو غم شله سی بسدی، بسیم

دولدو پرونده عشقیم غم ایله باغلاندی

چوخ شكایت ائله دیم اولمادی بیر دادرسیم

ایندی من سانكی قوشام كنج قفسده، سیخیلیب

نه قاناد واردی اوچام، وار نه یووام كی تلسیم

یالقیزام، یوخدو اوره كدن گر اؤلم آغلایانیم

عالم عشقده تك جان وئره رم یوخدو كسیم

من نشانی از تو ندارم

اما نشانی ام را برای تو می نویسم:

درعصرهای انتظار،به حوالی بی کسی قدم بگذار!

خیابان غربت را پیدا کن و

وارد کوچه پس کوچه های تنهایی شو!

کلبه ی غریبی ام را پیدا کن،

کناربیدمجنون خزان زده

و کنارمرداب ارزوهای رنگی ام!

درکلبه را باز کن

و به سراغ بغض خیس پنجره برو!

حریر غمش را کنار بزن!

مرا خواهی دید بابغضی کویری

که غرق عصاره ی انتظار

پشت دیوار غم هایم نشسته ام

بیر دسته گول آلسین الینــه دیدارا گلسین

چوخداندی گئدیب تأخیره بیلمم نه سبب وار

اللرده گولی.گؤزده یاشی.باش قارا گلسین

ایستور چیخا جانیم بی کسیم یوخدو یانیمدا

یاریم منه خوشدور باشیم اوسته زارا گلسین

بیر دم بیزه مهلت وئر اجل یار یاری گؤرسون

وئرسین نئچه ایل هیجرانا سون یار یارا گلسین

بیر دم یاری گؤرسم اولاجاغ دؤنیا منیمچون

اوننان سورا آل جانیمی دؤنیام دارا گلسین

تیکیلیب  گؤزلریم  اوزاق  یوللارا

بو  سونسوز  جادالار  گوده لرمی هئچ؟

نیگاران- نیگاران  باخئر هر  یانا

اومید سیز  بو گؤزلر  بیر گولر می هئچ؟

                              یول  سالئب  زامانئن  دریننیگینه

                              بو زامان  ایَه جَک  بوکه جَک  بئلین

                              دئیه سن  حسرتله  اولوب  قول- بویون

                              سانکئ  بو  دونیادان  اوزوبدور الین

غرق  اولوب  گومانئن  دنیزلرینده

یئتیشمیر بیر یئره  لال  اولان  سسی

ساحیل سیز  گمی دئ ، دالغالار  ایچره

سئنئبدئر  یئلکنی ، یوللار خسته سی

                           یالوارئر  گؤر نئجه  اؤتن  ایللره

                           سؤیله ییر: قایتارون  او خوش  گونلری

                           قایتارون  کورپه لیک  چاغئما  منی

                           گؤرمَه ییم  بیر داها  بو  بوش  گونلری

یاندئردئ    انتظار ،   قوووردو   منی

یوللارا   باخماقدان   گؤزوم   یورولدو

کول ائتدی  ،  گؤیلره  سوووردو  منی

باغرئمدا  آلوووم   _ کؤزوم  یورولدو

                              اکیلدیم  بو یئرده ،  بیر سؤیود  کیمی

                              آلدئم    قوجاغئما   کدری   -   غمی

                              یئره    قویانمادئم    من   بو  یوکومو

                              توکندی   طاقتیم  ،  دیزیم    یورولدو

کاروان - کاروان آرزئ ایچیمده اؤلدو

آیاقلار     آلتئندا     اومیدیم     قالدئ

آیرئلئق   خنجری   باغرئمئ    بؤلدو

بو  هیجران  یولوندا  ایزیم   یورولدو

                             آجئغئم    دای    گلیر   دؤزومدن    منیم

                             کؤچوبدور    چیچکلر   یازئمدان    منیم

                             وب خوش ماهنئ لار سازئمدان منیم

                             حزین   چالمالاردان   سازئم    یورولدو

بیلمَه دیم   بو درده   هئچ  نئجه   دؤزدوم

گؤزومون   یاشلارئن   بیر ساپا  دوزدوم

آغئت لار   سؤیله دیم    شئعیرلر  یازدئم

قورودو   قلمیم   ،    سؤزوم     یورولدو

خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا

گر سرم در سر سودات رود نیست عجب
سر سودای تو دارم غم سر نیست مرا

ز آب دیده که به صد خون دلش پروردم
هیچ حاصل به جز از خون جگر نیست مرا

بی رخت اشک همی بارم و گل می‌کارم
غیر از این کار کنون کار دگر نیست مرا

محنت زلف تو تا یافت ظفر بر دل من
بر مراد دل خود هیچ ظفر نیست مرا

بر سر زلف تو زانروی ظفر ممکن نیست
که تواناییی چون باد سحر نیست مرا

دل پروانه صفت گر چه پر و بال بسوخت
همچنان ز آتش عشق تو اثر نیست مرا

غم آن شمع که در سوز چنان بی خبرم
که گرم سر ببرند هیچ خبر نیست مرا

محکوم ایدوب فنایه منیم توکدی قانیمی

باز امشب از خیال تو غوغاست در دلم

آشوب عشق آن قد و بالاست در دلم 

خوابم شکست و مردم چشمم به خون نشست

تا فتنه ی خیال تو برخاست در دلم 

خاموشی لبم نه ز بی دردی و رضاست

از چشم من ببین که چو غوغاست در دلم 

من نای خوش نوایم و خاموش ای دریغ 

لب بر لبم بنه که نواهاست در دلم 

دستی به سینه ی من شوریده سر گذار

بنگر چه آتشی ز تو برپاست در دلم 

زین موج اشک تفته و توفان آه سرد

ای دیده هوش دار که دریاست در دلم 

باری امید خویش به دلداری ام فرست

دانی که آرزوی تو تنهاست در دلم 

گم شد ز چشم سایه نشان تو و هنوز

صد گونه داغ عشق تو پیداست در دلم

تاریک شد هوا و تو رفتی به شهر نور

بی درد و ترس کردی از این زندگی عبور

از آن زمان که فاصله افتاد بین ما

هر شب به یاد قبل تو را می کنم مرور

یک چهره داشتی پر از احساس های ناب

یک قلب مطمئن پر از ایمان و عشق و شور

دستی که از لطافت بسیار پینه داشت

عمری پر از شرافت و از کینه ها به دور

رفتی اگر چه از نظر چشم ماولی

از یاد ما نمی رود آن چشمه ی صبور

گفتی نمی دهد به کسی مهلتی اجل

خوابیده این شتر در هر خانه ای به زور .

هی با اندوه شبانه ات

مرا به جنگ کاغذ ها می بری و

با نوشته ها خاطره می شوی

نوشته باشم ، نوشته نباشم

بی گمان

در جاده های دراز خیال و خاطره 

بی نشان گشته ای و

من 

اسیر بادها

به اعتبار پاییز

سرگردان روزهای بی بازگشت

نا مهربان

مگر مسافر فصلهای سرد شده ای

که در خیالاتم

به احترام نفسهای داغ تو باید

بسوزم و 

بسازم

تو نیستی که ببینی .

واسه هر کسی که میگم قصشو ٬ آتیش میگیره
دل من یه دریا خون بود ٬ چشم تو یه دنیا تردید
اخرین٬ لحظه نگاهت غصه داشت  باز ولی خندید

شب رفتنت یه ماهی ٬ توی خشکی رفت و جون داد
زله خیلی دل ها رو ٬ اون شب از غصه ت داد
غم ها اون شب شیشه های خونه رو زدن شکستن
پا به پام عکسای نازت ٬ اومدن تا صبح نشستن
تو چرا از اینجا رفتی ؟ تو که مثل قصه هایی
گله ام از چه چیزی باشه ؟ نه بدی ٬ نه بی وفایی
شب رفتنت نوشتی شدی قربونی تقدیر
نقره اشکای من شد ٬ دور گردنت یه زنجیر
شب تلخ رفتن تو گلدونامون اشکی بودن
قحطی سفیدی ها بود همه انگار مشکی بودن
شب رفتنت که رفتی ٬ گفتی دیگه چاره ای نیست
دیدم اون بالاها انگار عکس هیچ ستاره ای نیست
شب رفتن تو یاس ها دلمو دلداری دادن
اونا عاشقن ولیکن تنها نیستن که ٬ زیادن
بارون اون شب دستشو از سر چشمام بر نمی داشت
من تا میخواستم ببارم ٬ هر کسی میدید نمیذاشت
سرنوشت ما یه میدون ٬ زندگی اما یه بازی
پیش اسم ما نوشتن : حقته باید ببازی
شب رفتن تو خوندن واسه من همه لالایی
یکی میگفت که غریبی ٬ یکی میگفت بی وفایی
شب رفتن تو ابرا واسه گریه کم آوردن
آشناها برای زخم وا شدم مرهم آوردن
شب رفتن تو تسبیح از دست گلدون ها افتاد
قلب آرزو هام انگار واسه ی همیشه وایساد
شب رفتن تو غربت ٬ جای اونجا ٬ اینجا پیچید
دل تو بدون منظور رفت و خوشبختیمو ید
شب رفتن تو دیدم ٬ یکی از قناری ها مرد
فرداش اما دست قسمت اون یم با خودش برد
شب رفتن تو چشمات راس راسی چه برقی داشتن
این همه آدم ٬ چرا من ؟ پس با من چه فرقی داشتن
شب رفتنت پاشیدم همه اشکامو تو کوچه
قولتو آروم گذاشتم پیش قرآن ٬ لب طاقچه
شب رفتنت دلم رفت پیش چشمایی که خیسن
پیش شاعرا که دائم از مسافر مینویسن
شب رفتن تو دیدم تا که غم نیاد سراغت
هیچ زمان روشن نمیشه واسه کسی چراغت

با کدوم رنگ سیاهی میشه تو عزات سهیم شد

با کدوم حرف تسلی میشه باز مثل قدیم شد

با کدوم گریه زاری میشه از یاد تو رد شد

با چه درسی میشه بی تو زنده بودن رو بلد شد

باورم نمیشه نیستی

باورم نمیشه رفتی

اما باور كن همیشه

توی قلب من نشستی

توكه نیستی خالیه جات توی هر لحظه و هرجا

از تو عكس وخاطراتت مونده یادگاری اینجا

كاش میشد یه بار دیگه ببینم تو رو كنارم

تا بتونم بدی هامو از دلت بیرون بیارم

كلی حرفای نگفته مونده پشت بغض چشمام

دیگه گریه چاره ساز نیست بی تو دنیارو نمیخوام

باورم نمیشه نیستی

باورم نمیشه رفتی

اما باور كن همیشه

توی قلب من نشستی.

رفیقم چی بگم بارونه حالم

مثل اشکای من رو شونه تو

می‌ترسم سر بذارم روی دستات

یهو سقفش بریزه خونه تو

یه وقتایی چقد کم میشه مرهم

همون وقتا که دردِ دل زیاده

یه وقتایی می‌خوای دیوونه باشی

می‌بینی تو شهر عاقل زیاده

جدایی با جدایی فرق داره

یکی با عشق اومد خسته تن رفت

یکی اونه که من از دست دادم

گمون کردم خودش از دست من رفت

شکستن با شکستن فرق داره

گاهی بغضت شکسته چکه می‌شی

گاهی سنگی به شیشه ت می‌زنن که

با هر تکه هزاران تکه می‌شی

چقد خالی شده آغوشم از عشق

مثل کوهی که از یک دشت میره

همین آهوی زیبای تو بیشه

زمستونم اگه برگشت میره

میرم دنبال ردپایی در برف

می بینم آب شد جاری شده رود

دلم تنگه برای هر چی که نیست

دلم تنگه برای هر چی که بود

------

گلدی بیر اکشام داها جانان بو گونده گلمدی

بو اورک یا بوستانیندان بیر گولونده در مدی

چیخمیب اولدوز هله کسمیر امیدی گوزلریم

بخت نیل اولسون منه اختر سماده سوز مدی

باغلادیم بو گوزلری زنجیریله یار کویینه

هر زمان کویینده اولدی هیچ یولوندان دونمدی

خنجر اولدی حسرتی یاردی منی هجرانیده

مرحمی دونمخدی یارین بو یارانی بوز مدی

عمرومون کروانی گچدی سو کمین یللر کمین

حیف ایتیردی دورانی هیچ بیر صفاسین سورمدی

عالمی واردی اگر یار زلفی یللرده اسه

چوخ پاخلدی بو سازاق گورجق منی هیچ اسمدی

ایستدیم جانانه بیر گون دردمی افشا ادم

اناماز دان گلدی جانان من ددیخ جه اسندی

------------------------------

سالهاست که از این کوچه صدای پای رهگذری نمی آید. گویی کوچه دلم متروکه گشته است. ای کاش بیایی، ای تنها رهگذر این کوچه سوت و کور و تاریک.

ای کاش بیایی و سکوت ناخواسته دلم را بشکنی که صدای قدمهایت زیباترین صدایی بود که تا به حال شنیده ام.

ثانیه ای با تو بودن را با دنیایی عوض نخواهم کرد.تو که طنین صدایت همانند نجوای آرام نسیم با گلهای بهاریست و برق نگاهت چون پرتو خورشید تابان.

چقدر سخت است به یاد آوردن دیگرانی که دیگر نیستند و تکرار خاطره هایشان همانند رفتن و نرسیدن دو خط موازیست.

دلم گرفته از تمام دیوارهایی که فرو ریختند تا من زیر آوار دلخوشی ها بریده بریده برای آرزوهایم فاتحه بخوانم. 

دلم برای کسی تنگ است، که دیگر بین ما نیست.پیمانم  کاش من به جای تو به آسمان پر میکشیدم تو چرا .

امروز ثانیه ها نام تو را فریاد می زنند و من در اوج عشق

خود را در پستوی زمان تنها حس می‌کنم . . .

امروز روز توست…روز میلادت

دنیا تبسم کرده است امروز با یادت

امروز بی شک اسمان ابی ترین ابیست

آسمان تورا دارد در کنار خودش و اوست که برایت میهمانی تولدت را میگیرد و ما اینجا تنها با یادت جشنی پراز حسرت دیدارت را با اندوهی فراوان به نظاره می نشینیم.

چقدر جایت میا ن بازوانمان خالیست اکنون که باید سی و پنجمین بهار زندگیت را به تو تبریک بگوییم

این پنجمین تولدیست که بی حضورت در خاطره مان نقش می بندد

پنجمین تولدیست که خورشید را نمی بینی و چشمانت پلک نمی زند.

چه تولد غمگینی ست وقتی باید با نبودنت جشن به دنیا آمدنت را برپا کنیم

خاطراتی از دیروزهایمان ، برای نبودنت ، همراه ترانه های خیس و باران خورده اشک چشمهایمان تنها هدیه های کوچکیست در فراغ نبودنت تا بدانی هنوز هم به یادت هستیم

چه تولد سردیست.

وقتی سی و پنجمین شمع های زندگیت را برسر مزارت باد خاموش میکند.

آرزویت را نگفتی چیست؟اکنون که فوت میکنی با آن لبهای بسته در زیر خروارها خاک.

کاش آرزو میکردی که بازگردی??!!!

بازگردی و تمام شود این کابوس نیستن هایت

دریغا که جای خوشحالی  به دنیا آمدنت،بغض گلویمان را میفشارد

 پیمانم ای بهترینم چشمهایت را باز کن

تا بتوانی لحظه لحظه اعدام ثانیه هایمان را نظاره کنی

هجوم سایه ی خیالت سراب بی وقفه بودنت

تک بوسه هایمان بر مزار سردت و فریادهایمان برای 

تمام شدن روزهای جوانیت منظره ای به تو خواهد داد

که ترسیم کنی تمام این روزهای بعد رفتنت را.

رفتی

و بعد از رفتنت باران اشکهایمان چه معصومانه بارید

بعد از رفتنت قلب های دریایمان ترک برداشت

بعد از رفتنت رسم نوازش در غمی خاکستری گم شد

بعد از رفتنت همه هستی مان از دست رفت

بعد از رفتنت ما بی تو هزاران بار در هر لحظه خواهیم مرد

هنوز آشفته ی چشمهای مهربان توایم برگرد!

چشمی بهم زدیم و پنج سال گذشت

دنبال هم امروز و فردا گذشت

تمام این روزها گذشت

ولی ما به این سادگی ازین روزهای "تلخ" نگذشتیم.!!

رویای باتو بودن را نمی توان نوشت نمی توان گفت و حتی نمی توان سرود

با تو بودن قصه شیرینی بود به وسعت تلخی این سالها

و داشتنت فانوسی به روشنایی هرچه تاریکی در نداشتنت!

پیمان جان یک سال دیگه هم بی تو گذشت و باز هم

ما مانده ایم و یک دنیا دلتنگی ودیوانگی، ما مانده ایم و

این تصور که عبور ثانیه ها چقدر ناچیز

است و دیواره بغض ما چه نازک

کجاست جاده ای که ما را به تو برساند ؟ 

کجاست آن شبگرد شوریده ای که صدای محزونش مرهمی باشد ؟

کجاست دفتر خاطراتمان که غمها را بر دوشش نهیم؟!

دلتنگم دلتنگتر از همه دلتنگی هاااااا